Borneo

Slokje olie?
Laten we eens gek doen... laten we naar Brunei gaan! Een heel klein landje, maar zeer rijk. Het is een land wat enkel bestuurd wordt door de Sultan. Deze man heeft alle macht in handen. Er bestaat ook geen politiek systeem. De sultan heeft het voor het zeggen.









We hebben er twee dagen rond gekeken en vooral, voor een lief vriendje van ons, foto's gemaakt van het Panaga Shell kamp, waar hij dertig jaar geleden heeft gewoond. Hij heeft er een deel van zijn jeugd doorgebracht en we hebben inderdaad zijn vroegere woonhuis en school gevonden! Erg leuk voor ons om te zien waar hij destijds heeft buitengespeeld, als voor hem om te zien hoe erg het veranderd is!

In de hoofdstad hebben we de watervillages bezocht. Een gigantisch dorp wat is gebouwd op het water en waar 17.000 mensen wonen. Alles is met elkaar verbonden middels 'plankwalks'. En ze hebben er alles: een brandweer, politie, ziekenhuis, maarliefst 40 scholen, postkantoor, winkeltjes etc.







We vervolgden we onze route, per boot uiteraard, naar een gebied waar de 'Proboscis Monkeys' leven. Op afstand hebben we er verschillende gezien maar ze zijn zo schichtig dat je er niet goed dichtbij kon komen anders waren ze alweer vertrokken! Omdat de apen dus erg ver weg waren hebben een aantal vogels en enorme hagedissen het met ons goed gemaakt. Jemig, echt gigantische beesten die heel rustig bleven liggen op de tak waardoor je ze prima kon bekijken. Ja, prachtig.... de natuur!





Totslot konden we de 'gouden koepel' van het paleis van de Sultan zien. Het ligt er zo afgeschermd bij dat het daar ook bij bleef. Er is ons verteld dat het paleis 1788 kamers heeft, bijna even zoveel toiletten, de sultan de grootste verzamelaar is van de Rolls Roys en heeft 3000 oldtimers in zijn garage gestald staan en de sultan zelf zijn vliegtuigen bestuurd... Sultan zijn is zo slecht nog niet!


Acrobaten van de jungle!
Eindelijk was het dan zover! We hadden het 'Orang Utan Rehabilitation Centre' bereikt, waar ik al maanden naar had uitgekeken! Ik vind ze zooooo geweldig, die beesten! Zo menselijk in hun bewegingen en die emotie op hun gezichten... WOW!





Dit 'Orang Utan Rehabilitation Centre' is een van de vier centra in de wereld. Een informatie video toonde ons dat ze wees Orang Utans redden uit de handen van de lokale bevolking die ze als huisdier houden. Ook andere hulploze zwakke en/of zieke Orang Utans die ze in de jungle vinden, nemen ze mee naar het centrum.





Deze apen verblijven daar vaak enkele jaren, waar ze getraind worden om vaardigheden te verkrijgen om zelfstandig te kunnen functioneren in de jungle. Het is dan ook een emotioneel maar pracht moment wanneer, na jaren van training, een Orang Utan 'vrij gelaten wordt' en je 'm ziet verdwijnen in de dikboste jungle...





Wij kunnen de apen alleen zien op de voedingstijdstippen. Met een klein platform voor onze neus, komen de apen via touwen geslingerd, naar de bananen en bamboostengels die op ze liggen te wachten! Jaaaahh, dat is zo geweldig!!! Je ziet ze van heel dichtbij!
In hele vreemde poses komen ze voor je hangen, om hun lekkers wat ze verzameld hebben in hun wangen, op te snoepen.



Absoluut de 'Acrobaten van de jungle'...




























The Dutchmen
Omdat we geen genoeg konden krijgen van onze "voorgangers", hebben we de 'Proboscis Monkey Santuary' bezocht. Deze apen leven in een Mangrove Forest en staan bekend om hun zeer imposante neus!



Ze dragen de bijnaam 'The Dutchmen' omdat er ooit een missionaris op Borneo is geweest die, naar het scheen, (te)veel dronk en een grote neus had... Tsja, met deze uitleg is de Nederlandse man getekend voor het leven. Maar het is zo slecht nog niet want, onder de mannelijke apen geldt: hoe groter je neus hoe meer aantrekkingskracht op de vrouwtjes!!!






Inmiddels hebben we voet gezet op Indonesische bodem, onze eindbestemming...