Blijf toch thuis!!!!: april 2007

Slokje olie?
Laten we eens gek doen... laten we naar Brunei gaan! Een heel klein landje, maar zeer rijk. Het is een land wat enkel bestuurd wordt door de Sultan. Deze man heeft alle macht in handen. Er bestaat ook geen politiek systeem. De sultan heeft het voor het zeggen.

We hebben er twee dagen rond gekeken en vooral, voor een lief vriendje van ons, foto's gemaakt van het Panaga Shell kamp, waar hij dertig jaar geleden heeft gewoond. Hij heeft er een deel van zijn jeugd doorgebracht en we hebben inderdaad zijn vroegere woonhuis en school gevonden! Erg leuk voor ons om te zien waar hij destijds heeft buitengespeeld, als voor hem om te zien hoe erg het veranderd is!

In de hoofdstad hebben we de watervillages bezocht. Een gigantisch dorp wat is gebouwd op het water en waar 17.000 mensen wonen. Alles is met elkaar verbonden middels 'plankwalks'. En ze hebben er alles: een brandweer, politie, ziekenhuis, maarliefst 40 scholen, postkantoor, winkeltjes etc.

We vervolgden we onze route, per boot uiteraard, naar een gebied waar de 'Proboscis Monkeys' leven. Op afstand hebben we er verschillende gezien maar ze zijn zo schichtig dat je er niet goed dichtbij kon komen anders waren ze alweer vertrokken! Omdat de apen dus erg ver weg waren hebben een aantal vogels en enorme hagedissen het met ons goed gemaakt. Jemig, echt gigantische beesten die heel rustig bleven liggen op de tak waardoor je ze prima kon bekijken. Ja, prachtig.... de natuur!

Totslot konden we de 'gouden koepel' van het paleis van de Sultan zien. Het ligt er zo afgeschermd bij dat het daar ook bij bleef. Er is ons verteld dat het paleis 1788 kamers heeft, bijna even zoveel toiletten, de sultan de grootste verzamelaar is van de Rolls Roys en heeft 3000 oldtimers in zijn garage gestald staan en de sultan zelf zijn vliegtuigen bestuurd... Sultan zijn is zo slecht nog niet!

Acrobaten van de jungle!
Eindelijk was het dan zover! We hadden het 'Orang Utan Rehabilitation Centre' bereikt, waar ik al maanden naar had uitgekeken! Ik vind ze zooooo geweldig, die beesten! Zo menselijk in hun bewegingen en die emotie op hun gezichten... WOW!

Dit 'Orang Utan Rehabilitation Centre' is een van de vier centra in de wereld. Een informatie video toonde ons dat ze wees Orang Utans redden uit de handen van de lokale bevolking die ze als huisdier houden. Ook andere hulploze zwakke en/of zieke Orang Utans die ze in de jungle vinden, nemen ze mee naar het centrum.

Deze apen verblijven daar vaak enkele jaren, waar ze getraind worden om vaardigheden te verkrijgen om zelfstandig te kunnen functioneren in de jungle. Het is dan ook een emotioneel maar pracht moment wanneer, na jaren van training, een Orang Utan 'vrij gelaten wordt' en je 'm ziet verdwijnen in de dikboste jungle...

Wij kunnen de apen alleen zien op de voedingstijdstippen. Met een klein platform voor onze neus, komen de apen via touwen geslingerd, naar de bananen en bamboostengels die op ze liggen te wachten! Jaaaahh, dat is zo geweldig!!! Je ziet ze van heel dichtbij!
In hele vreemde poses komen ze voor je hangen, om hun lekkers wat ze verzameld hebben in hun wangen, op te snoepen.

Absoluut de 'Acrobaten van de jungle'...

The Dutchmen
Omdat we geen genoeg konden krijgen van onze "voorgangers", hebben we de 'Proboscis Monkey Santuary' bezocht. Deze apen leven in een Mangrove Forest en staan bekend om hun zeer imposante neus!

Ze dragen de bijnaam 'The Dutchmen' omdat er ooit een missionaris op Borneo is geweest die, naar het scheen, (te)veel dronk en een grote neus had... Tsja, met deze uitleg is de Nederlandse man getekend voor het leven. Maar het is zo slecht nog niet want, onder de mannelijke apen geldt: hoe groter je neus hoe meer aantrekkingskracht op de vrouwtjes!!!

Inmiddels hebben we voet gezet op Indonesische bodem, onze eindbestemming...

,Embassy, here we are again'
Met een vol paspoort reizen is leuk maar niet handig. Dus, onze eerste actie in Kuala Lumpur was het opzoeken van de Nederlandse ambassade om weer(!) een nieuw paspoort te regelen.
Gelukkig verliep dit uiterst efficient! De man die ons hielp ging de uitdaging aan om ons in anderhalf uur tijd te voorzien van een nieuw paspoort. En, hij had zijn deadline gehaald!

Een andere leuke bijkomstigheid was dat alle immigratie/controle posten het hoofd van de afdeling erbij gingen halen, want ze twijfelden in hoeverre het normaal (en legaal!) was dat we met twee paspoorten reisden. Tsja, je bent uniek of je bent uniek!

High in the Sky
De wereldberoemde 'Petronas Towers'(Twin Towers), is inmiddels al 'kapot gefotografeerd' maar het blijft heel indrukwekkend als je ervoor staat. Zo hoog!

Het zijn twee identieke torens waar tussen een 'skybridge' is geplaatst. Ze verstrekken iedere dag gratis kaarten om omhoog te kunnen, waar een schitterend uitzicht van Kuala Lumpur op je wacht!

Even wat leuke weetjes:
* De skybridge bevindt zich op de 42ste verdieping
* je staat dan 174 meter boven de grond
* je stijgt per seconde 6 meter met een lift omhoog
* de skybridge is 60 meter lang

Overtroffen
Niet ver van de Petronas Towers staat de Menara Tower. Deze lijkt behoorlijk op de Euromast in Rotterdam. Aangezien Maris en ik die nog nooit bestegen hebben, hebben we dit 'goed gemaakt' met de Menara Tower! 'By night' zijn we naar view platform gegaan. De hele stad was omgetoverd in een groot verlichtend veld!

Dit keer stonden we nog eens 100 meter hoger dan de skybridge. Je moet geen hoogtevrees vrezen... we stonden nu 276 meter boven de grond! En weer WOW!

Een ander leuk weetje:
De Euromast is 185 meter hoog. De Menara Tower 421 meter! Martijn en Janwillem, nieuwe uitdaging om vanaf te abseilen???

Sik? of Sikh?
De grootste Sikh tempel van Zuid Oost Azie staat in Kuala Lumpur. Zo nieuwsgierig als we waren wilde we graag even binnen kijken. Dat was geen probleem zolang we ons hoofd maar bedekten. En Oh! wat waren we beeldschoon!

Uitgebreid werden we door een enthousiaste man rondgeleid. Maar al te trots vertelde hij over zijn geloof en bezigheden in en rondom de tempel. Tevens werden we uitgenodigd voor een heerlijk vegetarisch Indiaas maal waar we natuurlijk geen 'nee' tegen zeiden!
Na twee uur de tempel vanaf de keuken tot de gebedsruimtes gezien te hebben, mocht die heerlijke hoofddoek weer af!

Door de bomen het bos niet meer zien
Op weg naar Taman Negara, een 130 miljoen jaar oude jungle! De laatste 60 km. hebben we afgelegd per boot. Zo mooi! Een prachtige jungle aan weerszijde sierde je uitzicht 2,5 uur lang. Da's best genieten...

Aangekomen bij het eindpunt, lag een chalet met uitzicht op de rivier, op ons te wachten! We hebben ons in de drie dagen dat we er hebben gezeten, verwend met verschillende activiteiten.

Gitzwart
De eerste onderneming was een night jungle safari. Met z'n vieren in de laadbak van een FWD, gingen we de donkere nacht trotseren! De gids die zich boven op het dak van de wagen bevond, was gewapend met een 'powerzaklamp' zodat we geen enkel dier zouden missen!

Actief zoekend in de gitzwarte jungle zag ik ineens ogen oplichten. Dacht ik. Ik liet de jeep stoppen en met de zaklamp werd gezocht naar de verschijning die ik dacht te zien. We zagen niks. We reden verder.
Opnieuw zag ik ogen. De jeep stopte weer. Zoeken met de zaklamp. Geen resultaat.
Conclusie: het bleken allemaal vuurvliegjes te zijn die naar me knipoogden!

De leopardcat deed ons als eerste echt verblijden! Je moest wel snel kijken anders was hij alweer uit je zicht verdwenen. Prachtig beest! De kleine uitvoering van de grote leopard. Dezelfde vachtstructuur, heel mooi en glanzend.
Daarnaast hebben we tropische vogels gespot, vele vuurvliegjes(!) en totslot een uil.
Het spotten van dieren was absoluut gaaf maar zeker zo gaaf was het om achterin die laadbak door de gitzwarte nacht te sluipen...!

Catwalk
Waar de jungle om bekend staat is de populaire "Canopy Walkway'. Dit is een touwbrug die in de toppen van de bomen is gebouwd. Het hoogte punt bevindt zich 45 meter boven de grond. Een 'catwalk' is een groot vereiste om je veilig aan de overkant te brengen. Als je in je gewone wandeltempo zou lopen, swing je de brug uit! Tevens mocht je je maar met vier personen tegelijk op de touwbrug begeven.
Een wijds uitzicht was je cadeau!

Door het uitvoeren van een catwalk zijn we de brug niet 'uitgeswingd' en konden we onze route vervolgen door een berg te beklimmen. Sommige stukken waren zo steil dat je je via een touw omhoog moest hijsen!
Soms vergat je bijna hoe mooi de natuur was waar je doorheen liep omdat je continu naar de grond moest kijken. Alle stronken hadden zich inmiddels boven de grond laten zien en daarover struikelen was geen wens!

Boven aangekomen lag cadeau nummer twee op ons te wachten. Een jungle view ondersteund door het gezang van Gibbons (apen). Indrukwekkend!

Rapid shooting
Normaal vraagt 'River Rafting' een actieve bijdrage van de deelnemer. In Malaysia betaal je om je passief nat te laten spatten! Gewoon, lekker zitten in een uitgeholde boomstam en flink hard tegen de stroomversnellingen op varen! De actieve watergolf "ontmoet" de passieve deelnemer vanzelf! Helemaal gratis en voor niks!

Om alle 'watergolven' te verwerken, kregen we de gelegenheid om in de rivier een rustige duik te nemen. Nat waren we toch al!
We hadden even een heel bewust moment dat we te miden van de dikbeboste jungle in een 130 miljoen jaar oude rivier aan het badderen waren. Da's toch wel bijzonder...

'Bosjesmannen en Takkenw..v.n'
Op weg in een bootje naar de Orang Asli Tribe. Een nomadenstam die midden in de jungle woont. Deze mensen leven met hun grote gezinnen in kleine hutten, met een aantal families bij elkaar.

Een greep uit de gewoonten van deze stam:
Baby's worden gebaard in de jungle, kinderen gaan niet naar school, meisjes trouwen als ze tussen de 12 en 14 jaar oud zijn, een jaar later baren ze hun eerste kind, medicijnen worden uit de jungle gehaald en bij overlijden wordt de overledene boven in een boom 'bewaard'.
De man jaagt op groot wild (apen), de vrouw vangt dagelijks de vis. De man bouwt het huis, de vrouw verzamelt palmboom bladeren om het dak te bedekken.

Wij kregen ook nog een lesje in schieten met een "blow-pot"! Dit is een bamboo buis waardoor ze een pijltje wegschieten. Het puntje is gedoopt in zeer giftige vloeistof waarmee ze een aap binnen een paar seconden doden.
Wij mochten oefenen met een 'droog pijltje' en Tweety was ons mikpunt! Nou en of ik mee kan op jacht... RAAK!

Het vergt een enorme vaardigheid om gericht te schieten. Niet alleen om het beest 'uberhaupt' te raken maar ook de locatie waar je het beest raakt. De giftige vloeistof verspreid zich snel door de bloedbaan dus is het van groot belang om of een aap in zijn staart te raken (die hakken ze er dan direct af) of in zijn kop, anders eten ze giftig vlees waar ze zelf aan overlijden!

Totslot kregen we les in 'vuurtje stoken zonder aansteker of lucifers'. Hier ontbrak het ons aan spierkracht en lieten de mannen ons zien hoe knap ze waren. En, dat waren ze zeker! De procedure uitleggen is te ingewikkeld maar zie hier...